سلام امیدوارم که حال همگی خوب باشه . میخوام در مورد عوامل موفقیت در کنکور صحبت کنم . به طور کلی  در بحث عوال موفقیت تحصیلی روی سه محور معمولا تاکید میشه . محور اول بحث تکنیک های یادگیری است که معمولا بچه های تو این زمینه خیلی هاشون مشکل دارن و سعی می کنیم به مرور زمان روی این قضایا کار بکنیم . هدف از بحث اینه که بتونیم در زمان کمتری مطالب رو بیاموزیم و دیگر اینکه یادگیری ما بتونه به صورت موثر باشه که در ذهن ما بمونه و بتونیم در سر آزمون ها از آن نهایت استفاده رو ببریم .خلاصه برداری و تراکم در خوادندن و .... محور دوم بحث استراتژی مطالعه و برنامه ریزی هست. مثلا یه داوطالب باید بدونه که زمانی که میخواد برای کنکور مطالعه کنه و در اختیار داره ، هرچه قدر بتونه این زمان رو به جلو بیاره به نفعش هست .

خیلی بی مقدمه برم سراغ این پست . باز هم به عشق همه کنکوری ها . آقا / خانم . پسر / دختر . جوان ایرانی تو حق نداری ناامید بشی . چرا داری به این فکر میکنی که تو قبول نمیشی و یه عده دیگه قبول میشن ؟؟ چرا خودت رو دم به دم در مسیر موفقیت خسته جلوه میدی ؟ منم که کارم شده داستان نوشتن ، بذار یه واقعیت رو بگم . کوهنورد موفق وقتی می خواد از کوه بالابره اول کاری یه بسم الله میگه و چند لحظه ای با نوک قله نگاه میکنه و بعد میگه میخوام برسم بهش . بعد کم کم قدم برمیاره و بالا میره . تو بین راه نمیاد هی نگاه کنه به قله و بگه : اوووووو......... چه قدر مونده ..... نه نه من خسته شدم . برمیگردم . کار من نیست ....و..... بعضی وقت ها تو اوج فشار نگاه به نقطه پایانی ما رو خسته تر میکنه و انرژی ما رو برای رسیدن به هدف میگیره . باید آسه آسه راه را پیمود و برای خودمون هدف های دست یافتنی کوتاه مدت انتخاب کنیم . من اسمش رو میذارم بنگاه های زود بازده . کاری با بقیه نداشته باش ، خودت و فقط خودت مثل لاک پشت قصه من تو پست اراده برو جلو و هدفت همین تلاش های چند ساعت آیندت باشه و با کسی کاریت نباشه . یادم میاد همکارم آقا ایمان همیشه تو اینجور مواقع یه جزیره ای رو برای بچه ها مثال میزد که توش فقط خودتی و خودتی و خدا . به فکر کسی نباش . خودت برو جلو و به خدا بگو ببینتت و تشویقت کنه . همین . بابا کنکور چیه دیگه !!! ولش کن . برو جلو بهش فکر نکن تا با استرس و ... تایم های فوق العاده ات رو برای مطالعه از دست بدی . مثل دونده دو ماراتونی نباش که وقتی به دور آخر رسیده می ایسته و به این فکر میکنه که چرا من دور اول و دوم و اینا رو خوب ندویدم و شروع نکردم و تنبلی کردم و.... ودقیقا تو اون دور آخر که داره نتیجه رقم میخوره اون حرکت نهایی رو انجام نمیده . این قضیه منشاش یه نوع نگرش است . نگرشی که میگه کل زندگی یه نقطه هست واگر اون نقطه رو از ما بگیرن کل زندگیمون رو از دست میدیم و اونو از ما میگیرن . درصورتی که در بررسی زندگی آدم های بزرگ به نکات جالب بر می خوریم که اینا اصلا متکی به یک نقطه نبودن هیچ وقت . بلکه جریان سیال زندگی و انرژی بودن و گاهی هم به نتایج مطلوب خودشون نرسیدن ولی انگار که نتایج نیست که اونا رو به حرکت وادار میکنه ، بلکه خود حرکت و تلاش و این ماورای انرژی نهقته از این حرکت هست که به اونا شوق و انگیزه تحرک میده . بیام بیرون از این فاز که اگر من این رتبه و رشته مطلوب رو کسب کنم  همه چیز را بدست میاورم و هرگاه بدست نیاورم همه چیز خود را از دست خواهم داد تا از ماه آخر بتونیم استفاده کنیم .  حسرت دیروز رو با خودت نکش تا حال و آینده . دیروز تمام شده و اگر تو هنوز در دیروزت هستی مرده ای و اتلاف وقت امروز رو داری و ترس از فردا را خواهی داشت . کامل گرا نباش و فکر نکن که تا حالا که اینجوری بوده بقیه اش هم خوب بذار بگذره تا از اول شروع کنیم . کمال گرا باش . از همین فرصت باقی مانده بهترین استفاده رو بکن . از هر درس اندازه 10 درصد بخون و نسبت به الانت رشد کن و رفتی سر جلسه فکر کن که فقط اومدی همونایی که خوندی رو جواب بدی و بیسکوییت بخوری و بری . تمام . به خدا به نفعت هست و اگر بخوای برای سال دیگه کنکور بدی موتورهات رو روشن میکنه و انرژی اولیه رو بهت میده . الان میدونم که همه شما حرفهای منو قبول دارین ولی می دونید برای چی به اون عمل نمی کنید ؟ چون هنوز بخشی از ذهن شما به دنبال تنبلی هاست . انسان دو تا وجه داره . یکی وجه نیروهای عظیم خداوندی و یکی وجه عادات و پیش ضمینه های قبلی ما . مثلا من دو ، سه ماه پیش رو خوب درس نخوندم و یا اصلا دیر شروع کردم و اون عادات قبلی و تکرار اونا روی من تاثیر گذاشته و شخصیتی رو ساخته که اون مانع این میشه که در خودم تغییر ایجاد کنم و هی تو گوشم میخونه و میگه که مگه میشه کسی که تو  ، 5 ، 6 ، 7 ماه خوب حرکت نکرده ، بیاد و الان معجزه کنه و خوب حرکت کنه ؟؟!!!! من میگم آره .... اون آدمه نمیتونه ؛ ولی اگه نگرشه عوض بشه ، اون دیگه آدم سابق نیست که ... قدرت روحی بالایی داره که دیگه الان رو خرداد و یه ماه مونده به کنکور نمیبینه . از در بزنی و بندازیش بیرون ، از پنجره میاد تو و درس میخونه . اگه بهش چیزی دادن میخوره وگرنه دنبال شکمو بازی های سابق نمیره . شبها که میخواد بخوابه به خودش میگه ببین فلانی ببین فردا چه کولاک میخونم . باید به 15 ساعت برسونم . خدایا شکرت که امروز به من توانایی دادی که بتونم راضی کننده تلاش کنم وازت میخوام که به من برای فردا یه اراده و انگیزه بیشتری بدی ... اون  دیگه نمیبینه که چقدر فرصت داره و بقیه کجاهستند و اون قبلا چه کار بوده و ... چرا و .... چی میشه .... چی کار کنم ....؟؟؟ مثل ذره بین متمرکز شده رو درس ها اگه امسال شد که خدا رو شکر و  اگر هم نه هم خدا رو شکر که داره بهم بازهم فرصت میده تا از خودم لیاقت نشون بدم و تن به هر رشته و دانشگاهی ندم . 3 هفته پر هیجان و پر انرژی رو برای خودت بساز و وارد زندگی جدیدت شو . باور کن که همین دونه دونه تست ها داره تو نتیجه تو تاثیر میذاره .